Wspieraj naszą organizację: Fundacja „Moje Wojenne Dzieciństwo” BANK PEKAO S.A. 98 1240 6175 1111 0000 4577 1756
Wspieraj naszą organizację: Fundacja „Moje Wojenne Dzieciństwo” BANK PEKAO S.A. 98 1240 6175 1111 0000 4577 1756
Najważniejszym celem Fundacji jest zebranie i opisanie losów i martyrologii dzieci wojny, by zostały jako ostrzeżenie przed konfliktami zbrojnymi, w których najbardziej cierpią dzieci. Od roku 1999 do chwili obecnej wydaliśmy 19 tomów wspomnień dzieci polskich czasu wojny. Wszystkie opublikowane wspomnienia są dostepne w zakładce WSPOMNIENIA, jest tam też wyszukiwarka miejsc, nazwisk i okoliczności opisanych we wspomnieniach.
Fundacja powstała w 2000 roku, a teraz obchodziliśmy jej szesnastolecie. Z tej okazji spotkaliśmy się 28 września 2016 roku w Sali Odczytowej Centralnej Biblioteki Rolniczej im. Michała Oczapowskiego na Krakowskim Przedmieściu...
Jednym ze statutowych zadań Fundacji jest przełamywanie stresu wojennego. W ramach programu „Łagodzenie skutków długotrwałego stresu wojennego” na jesieni bieżącego roku odbyły się dwa koncerty dla kombatantów i osób represjonowanych w czasie II Wojny Światowej.
28 września 2016 roku koncert w Sali Odczytowej Centralnej Biblioteki Rolniczej im. Michała Oczapowskiego na Krakowskim Przedmieściu pod tytułem „Warszawa naszych wspomnień” w wykonaniu Ewy Makomaskiej (śpiew), Wojciecha Machnickiego (piosenki) i Zbigniewa Rymarza (akompaniament) ...
30 października 2016 roku koncert w Muzeum Niepodległości w Warszawie pod tytułem „Ta co Pan buja, ta ja ze Lwowa” w wykonaniu Ewy Makomaskiej (śpiew) i Zbigniewa Rymarza (narracja i akompaniament) ...
Od kilku lat prowadzimy z młodzieżą akcję „Orędowników Pamięci” – są to: spotkania historyczne dla młodzieży (np. „Dzieci w powstaniach narodowych”, „Artyści w czasie wojny i ich dziecięce wspomnienia”), porządkowanie opuszczonych mogił żołnierzy i ofiar wojny na cmentarzach warszawskich. Brała udział w tych zadaniach młodzież warszawskich szkół ponad podstawowych, a także szkół: z Grójca, Piastowa, Radziejowic oraz studenci – praktykanci niemieccy i młodzież Zespołu Szkół Specjalnych z Warszawy. Pod naszą opieką znalazło się ponad 150 mogił i kilkanaście miejsc straceń.
Od 2011 roku realizujemy program pt. „Drogi wypędzeń – Warszawa 1944”. Każdego roku, we wrześniu grupy młodzieży spotykają się z osobami, które w 1944 roku pod karabinami maszynowymi i nadzorem najgorszych szubrawców w niemieckich mundurach zostały wypędzone ze swoich domów i pędzone przez ulice Warszawy pełne zniszczeń, trupów, zburzonych i palących się domów. Wśród wypędzanej ludności cywilnej były dzieci, które najciężej przeżyły te szokujące represje w odwecie za Powstanie Warszawskie. Wiele z nich zostało potem wywiezione do obozów koncentracyjnych.
Spotkanie zaczyna się przy domu lub w miejscu po domu, z którego została wypędzona osoba prowadząca, która staje się szczególnym przewodnikiem po Warszawie. Prowadzi ona młodzież ulicami, którymi byli wypędzani mieszkańczy w 1944 roku...
W katastrofie pod Smoleńskiem 10 kwietnia 2010 roku zginęli także sympatycy Fundacji.
Nagrane wypowiedzi Andrzeja Przewoźnika - Sekretarza Rady Ochrony Pamęci walki i męczeństwa, Janusza Krupskiego - kierownika Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych i księdza infułata Zdzisława Króla
We wszystkich naszych przedsięwzięciach organizacyjnie pomagają nam: Miasto stołeczne Warszawa, Związek Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych Warszawa Śródmieście (udziela nam swojej siedziby na mocy „Porozumienia”), Centralna Biblioteka Rolnicza, Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, Fundacja Polsko-Niemieckie Pojednanie, Muzeum Historii Polski, Archiwum Akt Nowych, Stowarzyszenie Więźniów - Byłych Dzieci Hitlerowskich Obozów Koncentracyjnych, Muzeum Niepodległości, Muzeum Historyczne m. st. Warszawy, Wydawnictwo i Drukarnia Alfa WERO, Dom Polonii, Catering ANONA, wiele osób prywatnych, dla których sprawa upamiętniania prawdy o wojnie a tym samym przeciwstawiania się konfliktom zbrojnym, w których giną niewinne dzieci jest bardzo ważna i godna włożonego trudu.